Μία ταινία απο τον Richard LaGravenese με λίγο γλυκανάλατο στόρυ , αλλά σε γενικές γραμμές αρκετά ενδιαφέρον. Λίγο πριν τα τριακοστά της γενέθλια η Holly ( Hilary Swank) καλείται να συμβιβαστεί με το θάνατο του αγαπημένου της Gerry (Gerard Butler, λίγο δύσκολο να τον γνωρίσετε χωρίς τα πολλά στεροειδή). Έχοντας περάσει ήδη μερικές εβδομάδες αφασίας κλεισμένη στο σπίτι, την περιμένει μία μακάβρια έκπληξη. Με αρχή τη γενέθλια μέρα της λαμβάνει μία σειρά από γράμματα απ' τον Gerry, στα οποία και την προκαλεί να δοκιμάσει τρόπους ν' αντιμετωπίσει το πένθος και να πραγματοποιήσει ένα νέο ξεκίνημα. Εκείνη, ισορροπώντας ανάμεσα στη λαχτάρα για το επόμενο γράμμα και στη συνειδητοποίηση του αμετακλήτου της κατάστασης, βιώνει ένα οδοιπορικό στο παρελθόν ανοίγοντας παράλληλα ένα παράθυρο στο αύριο.Είναι βέβαια γεγονός πως το «P.S. I Love You» δεν υπεισέρχεται σε βαθιές φιλοσοφίες περί ζωής, θανάτου και διαχείρισης κρίσεων και για να είμαστε δίκαιοι απέναντί του δεν προκύπτει από κάπου πως το επιδιώκει κιόλας. Παρόλα αυτά το αδικεί μερικώς η μουσική επένδυση αναφορικά με τις επιλογές των 'μουσικών χαλιών' τα οποία θα ταίριαζαν περισσότερο σε μία χαλαρή κομεντί. Συνολικά πάντως, χωρίς να αποτελεί σημείο αναφοράς για το είδος, το «P.S. I Love You» είναι ένα ιδιαιτέρως συμπαθές, γλυκόπικρο αισθηματικό δράμα που διακρίνεται για τη μετριοπάθεια με την οποία αντιμετωπίζει το όλο θέμα της απώλειας.
Director:Richard LaGravenese
Writers:Richard LaGravenese, Steven Rogers (screenplay)
π.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου